اشعار

هرکس که به سودای علی سر دارد            آخـر به چه کس نـیـاز دیگـر دارد

جای عجـبی نیست به استـقــبــالـش            دیـوار دل کـعـبــه تَـرک بــر دارد

از خود فـنا نگـشته نـیابی به حق بـقـا          فـانی شـدن ز خـویش بود حـال اولیا

تا نقـش غـیر پاک نـشویی ز لـوح دل          کی در حریم وصل شود جانت آشنا؟

امشب ای کعبه زیارت کن زیارت کن خدا را         همچو جـان برگیر در بر جان ختم‌الانبیا را

چشم شـو سـر تـــا قدم، بنگر جمال کبریا را         بوسه زن خاک قـدم‌های عــلـی مرتضی را

خدا در کعبه مهـمان دارد امشب          حــرم در سینه قرآن دارد امشب

زمین خورشیدِ تابان دارد امشب         محمد یک جهان جان دارد امشب

امــشـب حـــرم خـــدا حـــرم شـــد            از مــقـــدم يــار مــحـــتـــرم شد

كعبه شده محو و مات و مدهــوش           ديـــوار ز هــم گـشــوده آغـــوش

نیمه های شب و سرمای شدید            گوشِ شب، ناله ای از دور شنید

دل به درد آمــده و می نــالــید            دست بر پشت و کـمر می مالید

دنیای بی‌امام به پایـــان رسیــده است          از قـلب كعبه قبــلــه ایمان رسیده است

از آسمان حقیقت قـــرآن رسیده است          شأن نزول سوره «انسان» رسیده است

توحیـد نهــــد بر دل کعبه قـــدم امشب            بت ها همه گشتند به تعظیم، خم امشب

ارکان حـرم دور حــرم ذکـــر گرفتنتد            درکعبه فتاده است به سجده صنم امشب